Jak przetrwać z karawaną na pustyni – triki i porady Caravaneer 2

Jako nowy zwiadowca musisz być odpowiedzialny za swoich ludzi w bunkrze oraz członków swojej karawany. Podróżując z towarem przez bezdroża pustyni, musisz minimalizować ryzyko oraz maksymalizować zyski płynące z przebytej podróży. W końcu pustynia to nie miejsce dla leszczy, tutaj można zginać z braku wody, jedzenia, od kuli w łeb lub, przy odrobinie szczęścia, zwyczajnie dołączyć do grona niewolników.

Dlatego też zebrałem kilka najważniejszych porad i wskazówek do Caravaneer 2 (którego recenzję możesz przeczytać tutaj), specjalnie dla tych, którym jeszcze przeszkadza piasek wkradający się w każdy zakamarek ciała. Trzymaj się tych zasad, a nie padniesz na środku pustyni zapomniany na wieki.

Poradnik ten nie obejmuje questów, są one na tyle jednoznaczne, że nie ma sensu ich opisywać. Skupię się raczej na najważniejszych wskazówkach, poradach i trikach, jakie pomogą ci przetrwać pierwsze dni na pustyni, a następnie pomogą zdobyć sławę i pieniądze … no może tylko pieniądze.

Kilka ustawień na początek – warto włączyć sobie polowanie (ang. hunting), dzięki czemu w trakcie podróżowania po pustynie nasz bohater będzie starał się od czasu do czasu coś upolować (opcja spowalnia karawanę o 5%). Zdobyte w ten sposób jedzenie oraz rozwój zdolności może się przydać w przyszłości. Można zastanowić nad szukaniem paszy i karmieniem w drodze zwierząt (ang. forage), co również opóźnia nieco marsz, ale może przydać się w sytuacjach, gdy mamy niewiele pożywienia dla zwierząt. Na początku takowych nie posiadamy, więc można wyłączyć.

Dodatkowo warto włączyć sobie auto-zapis i aktywować auto-pauzę po wyjściu z lokacji. Jeżeli nie chcemy nadziać się na kogoś zaraz po opuszczeniu osady lub stracić cennego jedzenia podczas przebywania w miejscu, to warto o tym pamiętać.

Pierwszy dzień na pustyni:

1. Najbezpieczniejsze miejsce na ziemi to twój bunkier. Tam jest lekarz, woda, jedzenie i pachnie domem. Zawsze pamiętaj drogę powrotną do bunkra.
2. Woda i jedzenie zapewnią ci przetrwanie. Zawsze miej przy sobie więcej wody i jedzenia. Najbardziej pożywnym posiłkiem jest mięso, więc warto je kupować (w dobrych cenach oczywiście). Jeśli ograniczysz pożywienie, może się okazać, że twoja postać z niedoboru kalorii zacznie chudnąć, tracić siły, zwolni całą podróż lub rozchoruje się i ostatecznie zostaniesz z masą towaru pośrodku niczego.
3. Zawsze planuj podróż tak, by mieć prowiant i zapas wody na powrót do bunkra, ew miej w planach zakupy w mieście po drodze. Dobrym rozwiązaniem jest posiadanie w karawanie zwierząt dających mleko – to też napój, więc może czasami uratować życie.
4. Właśnie – zwierzęta. Można z nich pozyskiwać surowce na handel lub pożywienie na drogę. Warto też pamiętać, że niektóre potrafią dźwigać toboły, więc można np. na osła zapakować dużo więcej, niż człowiek jest w stanie unieść. Wielbłądy są dobrą opcją, ponieważ mają niezły udźwig, dają dużo mleka, mało piją, mogą ponieść członków karawany, a w czasie kryzysu głodowego dają sporo mięsa. Pamiętaj, że zwierzęta potrzebują również wody i paszy do życia.
5. Niewolnicy to również dobra opcja do dźwigania, jednak nie staną w obronie karawany w sytuacji kryzysowej. Tutaj dużo lepiej sprawdzają się najemnicy. Warto takich poszukać w wioskach, czasami za niewielkie wynagrodzenie tygodniowe będą z nami podróżować i dźwigać towary. Niestety też trzeba ich karmić i poić.
6. Często otwieraj mapę i zawsze wybieraj najkrótszą drogę, najlepiej zaznaczając plan trasy na mapie. Raczej nie warto polegać na intuicji czy orientacji w terenie i kierowaniem się na azymut. To pustynia, każda kopka piachu wygląda podobnie, a za następną już zapomnisz, skąd przyszedłeś. Planuj trasę z mapą, a wszystko będzie dobrze.

Pierwsza potyczka na pustyni:

1. Na początku otrzymujemy pistolet z garstką naboi, ale chyba nie muszę mówić, że to dość drogocenny towar i lepiej nie strzelać na prawo i lewo, tylko zachować kule na poważniejsze starcie. Większość wrogów na początku rozgrywki to pustynne leszcze z pięściami rzucającymi się na doświadczonego trapera, jakim jest nasza postać. Takich to można spokojnie “pałą przez łeb”.
2. Przeciwnicy zawsze atakują gościa z najlepszą bronią, a następnie najbliższego na mapie. Jeśli np. postać z bronią palną nieźle już oberwała to zdejmij broń i oddal się postacią a możliwe, że przeżyje.
3. Warto przeliczyć sobie ilość AP (punkty akcji) w taki sposób, by zadać cios i móc uciec lub odsunąć się do tego stopnia, by przeciwnik mógł zadać jak najmniej ciosów. Broń ręczna potrafi wywołać krwawienie, więc ranny przeciwnik prędzej czy później się wykrwawi.
4. Można zadawać mocne ciosy za więcej AP lub szybkie za mniej AP (te zadają jednak mniejsze obrażenia). Zawsze kontroluj AP i w razie czego zadaj decydujący cios!
5. Czasami rozgromiona grupa bandziorów pustyni może dać zwyczajnie nogę, gdy spostrzegą, że nie mają szans z takim wojownikiem pustyni. Można wówczas wziąć jednego z drugim w niewolę, jednak warto tutaj się zastanowić, jeśli pojawi się taka opcja. Jeśli niewolnik będzie ranny, to spowolni całą karawanę, do tego trzeba go karmić i poić. Jeśli zatem mamy wystarczająco zapasu, to można takiego przygarnąć. Raczej nie zaprzyjaźnicie się, ale z pewnością można trochę na nim zarobić, sprzedając go łowcom niewolników. Niestety ucierpi na tym nasza reputacja.
6. Jeśli zostałeś ranny i krwawisz, to skorzystaj z apteczki. Jeśli wyruszysz w drogę z ranami i krwawieniem, może się okazać, że nie zobaczysz już celu podróży. Rannych lub chorych kompanów można wyleczyć jedynie w osadach u medyków.
7. Najemnicy przydają się do obrony – można ich wyposażyć w zbędną broń – odpowiednią do ich umiejętności.
8. Dbaj o morale w grupie, karmiąc wszystkich należycie (no może z wyjątkiem niewolników).
9. Wysokie morale na poziomie 80% dodaje ekstra AP bohaterowi.
10. Większa liczebność twojej bandy może wystraszyć przeciwników.
11. Zanim wpadniesz na jakąś grupę roztropków, upewnij się, czy nie są przyjaźnie nastawieni (pojawi się wówczas okienko handlu lub mordobicia). Może warto się z takimi zwyczajnie wymienić towarami, zamiast od razu każdego lać po mordzie. Z pewnością będzie to miało wpływ na współczynnik stosunków między nami na daną frakcją.

Pierwszy zarobiony milion:

1. Zanim sprzedasz swoje drogocenne towary za bezcen, upewnij się, że inny handlarz nie da za nie więcej. Warto na początku zaopatrzyć się w minimalne ilości każdego towaru, by potem, podróżując, móc sprawdzać, ile kupcy są w stanie zapłacić za dany towar. W ten sposób zyskamy szerszy ogląd na rynek, co przyda się w planowaniu konkretnych wypraw zarobkowych.
2. Zawsze kupuj wodę i jedzenie w pierwszej kolejności, zanim załadujesz się towarem na handel. Głupio by było wyruszyć w podróż z drogocennym ładunkiem z nikłą szansą na przetrwanie.
3. Dla ambitnych polecam rozrysowanie sobie mapki miast i towarów, jakie oferują. Zazwyczaj jedni mają czegoś w nadmiarze, a inni zapłacą krocie, byle tylko ktoś im ten towar przywiózł. Wyłapanie takich zależności miedzy osadami zajmie trochę czasu ale zyskujemy wówczas konkretne szlaki zarobkowe.
4. Zasada jest jedna: cena kupna + koszty transportu (woda, prowiant) + ryzyko (opłacenie najemników, naboje) powinno dać nam konkretną stawkę, za jaką opłaca się dany towar transportować.
5. Warto pokręcić się po znanych miejscowościach, transportując konkretne towary, by zarobić nieco grosza, zanim zapuścimy się w poszukiwania nowych miejsc zbytu i nowych towarów.
6. Jeśli jednak preferujesz widok rozlewanej krwi to sporo możesz zarobić rozbebeszając pustynnych rzezimieszków. Zdobyte w ten sposób towary można puścić na targu za niezłe sumy

Z tą garstką informacji można już ruszać na bezkresną pustynię zabijać i plądrować … albo zwyczajnie podróżować od osady do osady, przewożąc na swoim osiołku zawiniątka ze skóry. Miłej rozgrywki!

Strona gry Caravaneer 2.